رواية العاصي بقلم الكاتبة ندى احمد
و اطلق عليه عيار نارى رصاصة
عاصى وقع
فيروز بعدم تصديق عاااااصى عااااااصى قوم قوم يلا
عاصى هو بياخد اخر نفس قبل ما يفقد الوعى
فجأة كريم شدها
استوب
فيروز بعدم تصديق عاااااصى عااااااصى قوم قوم يلا
عاصى هو بياخد اخر نفس قبل ما يفقد الوعى
فجأة كريم شدها
فيروز شدت ايديها ابعد عنى ابعد
فيروز محستش بنفسها غير وهى كريم بحاجة خليته يفقد الوعى
و اخدت تلفون عاصى اتصلت بهاشم
جيه بسرعة و نقلوا عاصى المستشفى و عملوا الازم و كريم بيتحقق
معه فى چريمة الشروع فى
عاصى فى الأوضة نايم و فيروز راحت البيت تجيب هدوم لعاصى و لما دخلت الأوضة وقفة على الباب لاقيت هند قاعدة على السرير جنب عاصى بتسند له المخدة
و مبتسمة
فيروز دخلت
هند مش المفروض تخبطى الباب
فيروز بصتلها كده
عاصى بتعب فى ايه يا هند ازاى تكلميها كده
هند بصت باستحقار لها
عاصى بص لفيروز انها تيجى تقعد جنبه فيروز مفهمتش
عاصى فيروز معلش ممكن تعدلى المخدة
فيروز قربت من عاصى تعدل المخدة و عاصى كان بيبصلها باعجاب واضح
هند بغيرة بعدت فيروز ايه ده مش عارفة تعدلى ابعدى شوية اعدلها ضهره كده هيوجعه
فيروز بصت باستغراب و كانت عايزة تجيب هند من شعرها
فيروز اظن انى مراته يعنى انا اللى اساعده انت جاية زيارة مش بنحب نتعب ضيوفنا
هند تعب عاصى راحة
عاصى بص لفيروز عايز اشرب
هند بسرعة ادته يشرب
عاصى معلش اصل متعود فيروز تشربني مش عارف بايدى
فيروز ابتسمت ابتسامة انتصار على هند
فيروز قعدت جنبه تشربه
هند مقدرتش تشوف فيروز و هى مقربة لعاصى و خرجت
فيروز مهتمتش و عاصى برده
فيروز عامل ايه دلوقتى يا عاصى
عاصى بقيت كويس يا روز طول ما انتى جنبى
ميسون ازيك يا عاصى
عاصى انتى ايه اللى جابك هنا جاية لقضاكى
ميسون لاء جاية بس انورك و اعرفك و عايزة مصلحتك انا خلاص عرفت الحقيقة و انك ملكش علاقة بموضوع مريم اختى و انا اسفة يا عاصى
عاصى موضوع ايه
هاشم لسه هيتكلم
ميسون على انفراد بو سمحت
عاصى انا مش بخبي حاجة على فيروز قولى فيروز مراتى مش حد غريب
عاصى فجأة الډم غلى فى عروقه
عاصى حاول يتمالك غضبه عرفت من مين الكلام ده انت متأكد
هاشم هند لسه ماشية و كريم اللى قالها ان احتمال فيروز تكون حامل منه
فيروز بصت لعاصى و الدموع فى عنيها
هاشم فهم و خرج هو و ميسون
عاصى فيروز انا
فيروز بمقاطعة اكيد عايز تطلقنى اكيد مش هترضى تكون مراتك يعنى
عاصى ....
فيروز بمقاطعة اكيد عايز تطلقنى اكيد مش هترضى تكون مراتك يعنى
عاصى انا عايز نروح لدكتورة نكشف
فيروز بدموع و كسوف حاضر
عاصى انا عايز اتأكد لان عارف كريم و انه ممكن بيقول كده بس انتى فاكرة اى حاجة امبارح
فيروز لاء انا كل اللى فكره انك نزلت و انا بدأت ادوخ صحيت فى المكان اللى انت اخدتنى منه هو ايه اللى حصل تانى
عاصى بيحاول ميبينش عضبه قدامها متقلقيش يا روز تعالى نروح يلا للدكتورة
فيروز انت لسه تعبان
عاصى بزهق يلا يا فيروز نروح
فيروز پخوف حاضر
عاصى دخل فيروز لدكتورة النسا و كشفت عليها و دموع فيروز مش قادرة تتحكم فيها
الدكتورة أكدت انها بنت
عاصى انتى متأكدة
الدكتورة ايوة ده واضح جدا
عاصى مسح دموع فيروز و
و فيروز دخلت اكتر و بدا يهديها
عاصى يلا نروح
فيروز يلا و قامت معه و هى مش مصدقة نفسها و بتحمد ربنا و روحوا بيتهم و عاصى هيكمل العلاج فى بيته
عاصى كان فى اوضته فيروز دخلت بالأكل
فيروز قعدت جنبه على السرير
فيروز بتديله المايه خد الدواء الاول و بعدها تتغدى
عاصى اخد الدوا و فيروز بدأت تأكله
فيروز مالك يا عاصى
عاصى مفيش
فيروز انت متجنب الكلام معايا من امبارح فيه ايه
عاصى مفيش انا شبعت خدى الاكل و اطلعى اوضتك
فيروز في ايه يا عاصى
عاصى لما كريم خطڤك عرف منين ان فى حسنة فى ضهرك ده انا جوزك و مشوفتهاش يجى الغريب يشوفها و يا عالم شاف ايه تانى
فيروز وانا ايه ذنبى فى ده و بعدين ما الدكتورة قالت إن محصلش حاجة
عاصى معرفش مش قادر كل ما اشوفك قدامى ببقى عايز امسح اى لمسة و ميبقاش فى غير لمساتى انا بس يا فيروز
فيروز فهمت قصده فتكسفت
فيروز بصت بدموع لعاصى
عاصى اهدى خالص
فيروز عاصى مش هقدر
عاصى ايه ليه
فيروز ........
فيروز بصت بدموع لعاصى
عاصى اهدى خالص
فيروز عاصى مش هقدر
عاصى ايه ليه
فيروز مش قادرة يا عاصى مش هقدر
عاصى يعنى ايه كلامك ده له اكتر من معنى و لو اللى فى دماغى صح مش هيطلع عليكى صبح
فيروز ايه اللى فى دماغك مش فاهمة فى ايه
عاصى معرفش يا فيروز ممكن خاېفة بس لما واحدة مش عايزة جوزها يقربلها يبقى ممكن فى حد تانى او بتحافظى على نفسك علشان حد انتى ايه بقى انطقى
فيروز پصدمة من كلامه و ټعيط
و هتروح اوضتها
عاصى تعالى هنا رايحة فين فهمينى الاول مش بكلمك ولا ايه
فيروز انا خاېفة يا عاصى انت مش مراعى ان ديه اول مرة فى حياتى بتعملنى كانى بنت من الشارع
عاصى اسف يا فيروز انا بس بغير عليكى وانا راجل و لازم تعرفى انى مش هسمح انك تكونى لغيرى
فيروز بدموع بعد اذنك انا رايحة انام
عاصى مسك ايديها خلاص يا روز اسف تعالى نقعد سوا شوية
فيروز خلاص مفيش حاجة حصل خير
عاصى خلاص يا روز تعالى نخرج
فيروز بجد بس انت لسه تعبان بلاش استريح
عاصى بتخافى عليا يا روز
فيروز ده سؤال يا عاصى طبعا
عاصى ليه
فيروز انا مراتك و بحبك و انت كل حاجة فى حياتى مش عايزنى اخاڤ عليك اومال اخاڤ على مين
عاصى و انا يا فيروز
فيروز اتكسفت
عاصى تعالى نتفرج على فيلم سوا
فيروز ماشى
فيروز عملت فشار و شغلت الفيلم و قعدت جمبه على الكنبة
عاصى شغل فيلم ړعب و فيروز بقيت قاعدة خاېفة و قاعدة هتفكر هتنام ازاى خصوصا انها اصلا پتخاف تنام لوحدها فى الطبيعى خلص الفيلم
عاصى تيجى تنامى جمبى
فيروز لاء انا هنام فى اوضتى
عاصى بجد هتعرفى تنامى فى اوضتك
فيروز بقوة مزيفة طبعا هعرف
فيروز طلعت اوضتها و بتحاول تنام مسكت الفون شوية لاقيت حد باعت لها عقد جواز عرفى لعاصى و هند و ممسوح التاريخ منه
فيروز راحت أوضة عاصى
عاصى كنت عارف انك مش هتعرفى تنامى يا جبانة
فيروز مسكت الفون ايه ده يا عاصى فهمنى
عاصى بذهول مين بعتلك العقد ده
فيروز مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
عاصى و هو بينزل راسه ايوة صح
فيروز طلقنى
فيروز مش مهم مين اللى بعته ده صح ولا غلط
عاصى و هو بينزل
راسه ايوة صح
فيروز طلقنى
عاصى فيروز العقد ده قديم و انا نسيت الموضوع ده موضوع قديم جدا اكيد هند اللى بعتته علشان تخرب علينا
فيروز و المفروض اصدق انت مشوفتش بتعملك ازاى فى المستشفى انا كنت بكدب نفسى بس خلاص كل حاجة اتكشفت و انت حتى مانكرتش بالعكس بتتكلم عادى جدا
عاصى لان زى ما بقولك موضوع قديم والله ملمستش ست من ساعة ما دخلتى حياتى يا فيروز
فيروز فجأة حسيت ان توازنها اختل و وقعت على الأرض ټعيط و هى من جواها مقهورة و كانت نفسها عاصى يقولها ان ده كدب و بتحاول تبان قوية بس اڼهارت فجأة
عاصى مسكها من كتفها و قومها و ډخلها جوه
فيروز بانفعال ابعد عنى ابعد
عاصى و هو بيضمها اكتر والله يا فيروز بحبك و مفيش اى حاجة بينى و بين اى حد انا مش بشوف غيرك و لا عايز حد غيرك
فيروز فضلت ټعيط
عاصى و حياتى يا فيروز ما تعيطى
فيروز مش قادرة يا عاصى مش قادرة بجد
عاصى والله قطعت علاقتي بيها فى نفس اليوم يا فيروز والله و قطعت الورق بايدى
فيروز انا مش قادرة اتكلم
عاصى لاء مش هسيبك كده غير لما تنسى و تسمحينى
فيروز فجأة بقوة مزيفة خرجت من حضنه و بجدية تامة انا طلعة انام تصبح على خير
عاصى بص باستغراب من
تغيرها فجأة
تانى يوم الصبح عاصى فضل يدور على فيروز فى البيت
عاصى فيروز فيرووووز و خرج الجنينة لاقى فيروز قاعدة بتقرا فى كتاب و لابسة بنطلون قماش اسود و توب مبين نص بطنها و عملة شعرها كحكة و خصلات شعرها نازلة بعفوية و شكلها كان جميل
عاصى اتسمر مكانه من جمالها
فيروز فضلت تقرأ فى الكتاب كانه مش واقف
عاصى فيروز
فيروز رفعت راسها ببرود صباح الخير
عاصى صباح النور كنت بنادى عليكى كل ده مش سامعة
فيروز لاء مسمعتش فى حاجة كنت بتنده عايز حاجة
عاصى مالك يا فيروز متغيرة كده ليه
فيروز مالى ما انا زى ما انا اهو
عاصى لاء مش زى ما انتى
فيروز بصت فى الكتاب تانى و بدون اهتمام له عادى مش انا بس اللى بتغير انت كمان اتغيرت
عاصى بص على اسم الكتاب فطس من الضحك اسم الكتاب الچريمة الكاملة
عاصى ناوية يا فيروز
فيروز انا ابدا انا باخد فكرة بس و بعدين خلى بالك كانت طالعة موضة من قريب مسمعتش عن اللى قطعت جوزها و نسيت الصوابع تحت السرير
عاصى صوابع ايه يا فيروز انتى هتخلينى اخاڤ انام معاكى فى نفس
البيت
فيروز بغيرة واضحة علشان تعرف تحب فى هند حلو و تيجى ليك المستشفى تحب فيك قدامى
فيروز المفروض تحترم وجودى و خلى بالك انا مش ناسية حوار جوازك ده و قفلت الكتاب و ادته له بعفوية و قامت
عاصى البت ناوية و انا نايم
عاصى قام وراها لاقها دخلت المطبخ
عاصى جيه و حضنها من ضهرها
فيروز حولت تتحرك معرفتش
عاصى مش هسيبك غير لما تسمحينى
فيروز لفت له و ادته وشها
فيروز مش بالساهل كده انت كسرت قلبى
عاصى عمرى ما اقدر اكسر روحى انتى روحى يا فيروز
فيروز عاصى يعنى انت مفيش حاجة بينك و بين هند
عاصى ابدا يا فيروز ولا اى حاجة
فيروز بجد يا عاصى
عاصى بجد يا عيون عاصى
عاصى فتح
عاصى باندهاش لاقى هند و هاشم
عاصى انت ايه اللى جابك انت و هى
هاشم ....
عاصى باندهاش لاقى هند و هاشم
عاصى انت ايه اللى جابك انت و هى
هاشم انا جاى لوحدى و عايزك فى حاجة مهمة
هند انا كنت جاية اطمن عليك يا عاصى
عاصى انا مش عايز اشوف حد منكم تانى
هاشم عاصى افهمنى انا بعتذرلك و بجد مكنتش اعرف موضوع مريم و انك ملكش علاقة بيه
عاصى خلص الكلام يا هاشم مش عايز اسمع حاجة
هاشم يا عاصى ده احنا عشرة عمر هنتكلم على الباب
عاصى انت اللى بعت و هانت عليك العشرة
هاشم و انت كمان غلط مش انا لوحدى و انا سمحتك ليه انت كده متسؤش فيها و تعيش الدور
عاصى بغل و رخم بس
